Publikacja odnosząca się do wojny i pokoju w literaturze rzymskiej od czasów wczesnej republiki aż do końca panowania Domicjana w roku 96 n.e. Podobnie jak we wcześniejszych pracach dotyczących schyłku republiki i początków pryncypatu, podjęte studia historyczno-literackie mają mieć charakter komparatystyczny. Zostało w nich uwzględnione szerokie spektrum zagadnień, które odnoszą się głównie do filologii klasycznej, ale także religii rzymskiej, historii starożytnej, historii idei politycznych, historii sztuki, niekiedy numizmatyki.