Kiedy 22 września 1980 r. oddziały armii irackiej wkroczyły na terytorium Iranu, w światowych środkach masowego przekazu pojawiły się pierwsze analizy, w których przyczyn konfliktu doszukiwano się w rywalizacji obu zwaśnionych krajów na rynku ropy naftowej, w ekspansywności rewolucji islamskiej Chomeiniego czy wreszcie w dążeniach w Iraku do dominacji w rejonie Zatoki Perskiej. Zapomniano o przyczynie nie mniej istotnej, a korzeniami swymi sięgającej pierwszych wieków naszej ery. Antagonizm arabsko-perski, bo o nim mowa, był bodajże najsilniejszym czynnikiem świadomościowym, który przygotował społeczeństwa Iranu i Iraku do wojny, a później był jej motorem.