Książka jest efektem kilkuletnich badań prowadzonych przez autora, oparta w znacznym zakresie na zasobie źródłowym. Praca skupia się jedynie na wycinku szerokiego zagadnienia, jakim jest kultura polska w warunkach okupacyjnych. Elementem porządkującym narrację jest wyodrębnienie instytucji i dziedzin kultury: archiwów, bibliotek, muzeów, szkół wyższych oraz architektury i urbanistyki. Autor próbuje odpowiedzieć między innymi na pytania o bilans strat, zasadność podejmowania decyzji czy bilans otwarcia, z jakimi polska inteligencja zmierzyła się z powojenną rzeczywistością ustrojową.