/649f41f1b515c9816016b9268b2b8905/n/wlad-drakula)
Oparta na faktach biograficzna powieść o postaci historycznej będącej źródłem legendy o słynnym transylwańskim wampirze.
Wład Drakula, zwany również Tepesem, Kaziglu lub Władem Palownikiem, przedstawiony w powieści Michaela Augustyna, nie jest jednak legendarną jednowymiarową postacią, czyli potworem zdolnym do najbardziej wymyślnych okrucieństw.
Autor przestawia go jako władcę, męża, ojca, żołnierza, polityka i więźnia na tle sytuacji społeczno-politycznej panującej na pograniczu Europy i Azji w XV wieku. On sam i jego brat Radu, synowie wołoskiego hospodara, wychowali się na dworze tureckiego sułtana, który przetrzymywał ich w charakterze zakładników gwarantujących lojalność ojca chłopców. To właśnie tam po raz pierwszy zetknęli się z okrucieństwem despotycznego władcy, a także poznali kulisy wielkiej i bezwzględnej polityki. We właściwym czasie sułtan uznał Włada, starszego z braci, za odpowiedniego kandydata do opuszczonego tronu Wołoszczyzny, i pomógł mu go odzyskać. Wład pragnął jednak przede wszystkim wolności, nie chciał być wyłącznie pionkiem w rękach potężnego sułtana, w związku z czym możliwie najszybciej opuścił swój kraj i udał się do sąsiedniej Mołdawii. Na rodzimej Wołoszczyźnie wprowadził rządy twardej ręki, okrutnie karząc najmniejsze nawet przewinienia. Jednym z najczęstszych sposobów wymierzania kary było wbicie na pal, stosowane nawet w przypadku drobnych złodziei.
Autor dodał też rozdział zatytułowany „Legenda”, w którym przedstawia pozahistoryczne źródła legendy o wampirze.
Wład Drakula, zwany również Tepesem, Kaziglu lub Władem Palownikiem, przedstawiony w powieści Michaela Augustyna, nie jest jednak legendarną jednowymiarową postacią, czyli potworem zdolnym do najbardziej wymyślnych okrucieństw.
Autor przestawia go jako władcę, męża, ojca, żołnierza, polityka i więźnia na tle sytuacji społeczno-politycznej panującej na pograniczu Europy i Azji w XV wieku. On sam i jego brat Radu, synowie wołoskiego hospodara, wychowali się na dworze tureckiego sułtana, który przetrzymywał ich w charakterze zakładników gwarantujących lojalność ojca chłopców. To właśnie tam po raz pierwszy zetknęli się z okrucieństwem despotycznego władcy, a także poznali kulisy wielkiej i bezwzględnej polityki. We właściwym czasie sułtan uznał Włada, starszego z braci, za odpowiedniego kandydata do opuszczonego tronu Wołoszczyzny, i pomógł mu go odzyskać. Wład pragnął jednak przede wszystkim wolności, nie chciał być wyłącznie pionkiem w rękach potężnego sułtana, w związku z czym możliwie najszybciej opuścił swój kraj i udał się do sąsiedniej Mołdawii. Na rodzimej Wołoszczyźnie wprowadził rządy twardej ręki, okrutnie karząc najmniejsze nawet przewinienia. Jednym z najczęstszych sposobów wymierzania kary było wbicie na pal, stosowane nawet w przypadku drobnych złodziei.
Autor dodał też rozdział zatytułowany „Legenda”, w którym przedstawia pozahistoryczne źródła legendy o wampirze.
