Opinia na temat książki Westerplatte

„Wybieram walkę i śmierć zamiast poniżenia i hańby”

Jacek Komuda wziął na warsztat niewątpliwe jeden z ważniejszych momentów historii II wojny światowej. Opowiedział on historię dzielnej obrony Wojskowej Składnicy Tranzytowej w pierwszych dniach września ’39 roku. Żołnierze mieli walczyć 12 godzin – wytrzymali 7 dni.

Jednak powieść Komudy nie jest laurką ani panegirykiem wystawionym obrońcom Westerplatte. Jest to przede wszystkim historia o ludziach, o tym, jak człowiek zachowuje się w momentach kryzysowych, kiedy nie śpi od trzech dni i znajduje się w stanie ciągłego napięcia i czuwania. Autor nie bał się pokazać, że w takich sytuacjach nie każdy okazuje się bohaterem. I tam, na Westerplatte również byli ludzie, którymi po prostu zawładnął strach.

Cenię powieść również za to, że Komuda nie oceniał bohaterów. Pokazywał ich decyzje, to czym były umotywowane, ale to od czytelnika zależy, których bohaterów będzie popierał, a z którymi się nie zgadzał. Żadna postać nie była przez autora naświetlona jako zdecydowanie negatywna lub pozytywna.

Ostatnią rzeczą, która składa się na sukces tej powieści jest niebywałe zaplecze historyczne. Widać, że Jacek Komuda spędził dużo czasu na gromadzeniu materiału historycznego. Opisy są tak dokładne (czasami, aż za bardzo, np. przy dokładnych opisach rodzajów broni, chociaż zdaję sobie sprawę, że dla kogoś kto ma o tym większe pojęcie, to z pewnością bardzo cenne informacje), że przed oczami „wyrasta” nam wręcz placówka ze wszystkimi budynkami. Co do głównych postaci, nigdy nie dowiemy się jak było naprawdę, a autorzy w tego typu powieściach pokazują nam wymyślony przez siebie, ewentualny scenariusz wydarzeń.

Podsumowując, powieść Jacka Komudy jest kawałkiem bardzo dobrej powieści historycznej. Nie jest tylko suchym wyłożeniem faktów, ale przede wszystkim jest opowieścią o ludziach i o ich decyzjach. Dzięki temu możemy współcześnie próbować zrozumieć, co kierowało żołnierzami i dowódcami, że historia potoczyła się właśnie tak.