Trójmiejski Park Krajobrazowy został utworzony w 1979 roku. Obejmuje powierzchnię około 20 tysięcy ha na obszarze wysoczyzny morenowej Pojezierza Kaszubskiego i jej strefy krawędziowej w sąsiedztwie Trójmiasta.
Do największych walorów przyrodniczych należy tu polodowcowa rzeźba terenu, szczególnie bogata w strefie rozcięć erozyjnych krawędzi wysoczyzny. Przez park przepływają oraz biorą w nim początek liczne potoki. Na obszarze wysoczyzny zachowało się kilka jezior lobeliowych. Uwagę zwraca duża ilość głazów narzutowych.
Zasadniczy rys powierzchni parku nadają lasy, które zajmują około 90% jego powierzchni. Przeważają lasy bukowe i mieszane z bukiem. Są też fragmenty grądów, łęgów, borów bagiennych, a także zbiorowisk nieleśnych, jak np. półnaturalne łąki. Do najcenniejszych przyrodniczo należą torfowiska oraz źródliska z interesującymi zbiorowiskami roślinnymi.
Na terenie parku utworzono 9 rezerwatów przyrody oraz około 140 pomników przyrody. Ciekawa flora parku zawiera ponad 50 gatunków roślin ściśle chronionych, jak również szereg innych gatunków godnych uwagi - rzadkich, reliktowych, górskich. Tu wymienią należy zwłaszcza poryblin kolczasty, malinę moroszkę, turzycę bagienną, żebrowca górskiego. Są też bardzo rzadkie mszaki, porosty i grzyby.