Opinia na temat książki Wampir

Powieść zupełnie inna niż cały pozostały '' Reymont '', omawiany w szkołach wraz z jego sztandarową powieścią , za którą dorobił się nagrody Nobla . Wielki literacki monument o tytule '' Chłopi '' , pewnie dla niejednego ucznia był koszmarem i śnił mu się po nocach . W powieści '' Wampir '' , chodzi jednak o zupełnie inny koszmar . O koszmar niczym z pisarstwa de Maupassanta . Koszmar w postaci opętania . Bo chyba tak należy nazwać to co stało się z głównym bohaterem , Zenonem . Ale zacznijmy od początku . Zenon jest poetą i chyba jest szczęśliwy . Mieszka sobie w Londynie , w Boarding - House . Mimo specyficznej londyńskiej aury , szczegółowo opisanej przez Reymonta ; '' niskie tunele przywalone mgłą , wszech obecna wilgoć i ciągły brak słońca '' , Zenon nie narzeka . Ma piękną chociaż jeszcze młodziutką narzeczoną Betsy , przychylność jej rodziny , nawet wiecznie strofujących i narzekających ciotek . Ma też oddanego przyjaciela o imieniu Joe . Czego można więcej chcieć ? Wszystko toczy się swoim spokojnym trybem do czasu przyjazdu do Londynu niesamowicie pięknej i równie niesamowicie tajemniczej Daisy , której towarzyszy oswojona czarna pantera Bagh , oraz hinduski jogin Mahatma Guru . Wtedy w mglistym i mokrym Londynie wszystko się zmienia . Obserwujemy jakby dwa przeciwstawne fronty . Z jednej strony po mieście snują się fanatyczni wyznawcy sekt . Przy akompaniamencie werbli kaznodzieja z Kościoła Trwogi zapowiada nadchodzący koniec świata , wzywa do zburzenia miast i dobrowolnego ubóstwa . Na innym rogu kolejny prorok nawołuje do pokuty , działają członkowie Armii Zbawienia i Wysłannicy Kościoła Pogromców Grzechu . Cały Londyn zasypany jest ulotkami , broszurami i sentencjami z Objawienia świętego Jana . Czyli coś w stylu nadchodzącej apokalipsy , z drugiej zaś strony wyznawcy Bafometa , spirytyzm , okultyzm , zjawiska paranormalne , czyli '' ciemna strona Mocy '' . W tym wszystkim nie trudno się pogubić , właśnie tak jak Zenon . Będący pod szatańskim urokiem psychologicznego wampira nasz poeta , całkiem traci kontakt ze światem . Zapomina o narzeczonej , która śle listy i telegramy coraz pełniejsze niezrozumienia i rozpaczy . Zaczyna brać udział w seansach spirytystycznych , od których do tej pory trzymał się z dala . Na dodatek okazuje się że jest całkiem dobrym medium . Atmosfera robi się coraz gęściejsza od grozy . Zenon jest już stracony dla wszystkich i dla siebie samego również . Powieść ma piękny poetycki język . Niestety pewnie dla wielu młodych czytelników '' staroświecki '' Długie , cudnie budowane zdania , doskonale tworzące klimat wiktoriańskiego Londynu i jego mieszkańców . Polecam tę bardzo klimatyczną chociaż wcale nie prostą i nie łatwą powieść.