Szkoły waldorfskie są znane ze swej awangardowej roli w dążeniach o niezależność szkół od instytucji państwowych oraz innych grup nacisku. Są również pionierami w zakresie struktur organizacyjnych opartych na kolegialnych samorządach złożonych z nauczycieli i rodziców. Szkoły waldorfskie opracowują własne programy nauczania, korzystając przy tym z doświadczeń innych szkół. Książka pod redakcją Martyna Rawsona i Tobiasa Richtera jest udanym przykładem takiego programu nauczania. Został on samodzielnie opracowany przez zespół młodych angielskich nauczycieli we współpracy z Uniwersytetem w Plymouth i może stanowić inspirujący przykład dla tych wszystkich, którzy zadają sobie dziś następujące pytanie: Jak w nowy sposób wykorzystać to, co w dwudziestym wieku zainicjował ruch pedagogicznej reformy? Johannes Kiersch [?] Od czasu, gdy po raz pierwszy wydaliśmy tę książkę w roku jubileuszowym 2000, nie tylko wiele wody upłynęło w przysłowiowej rzece, ale także zmienił się świat, i to w sposób niemal niewyobrażalny. Nic nie wskazuje na to, aby stale zwiększające się tempo zmian społecznych miało ulec spowolnieniu. Globalizacja weszła do słownika powszechnie używanych terminów, a jej przełomowe skutki widać każdej dziedzinie życia, chociaż ludzie na ulicy, a nierzadko także profesorowie w swoich instytutach nie bardzo uświadamiają sobie, co się dzieje. Nadto świat nie jest miejscem bezpieczniejszym czy spokojniejszym. Opowieści o terroryzmie, wojnie, zmianach klimatycznych, ?ruchach tektonicznych?, których źródłem są centra potęg ekonomicznych, i o widmie ekstremizmu politycznego wypełniają nadawane przez całą dobę serwisy informacyjne oraz nasze nocne koszmary. W edukacji zaś powszechne stają się klimat niepokoju, strach przed pozostaniem w tyle w wyścigu o dobre miejsce w testach PISA, pomiary i kontrole, coraz silniej kształtując myślenie urzędników instytucji oświatowych. [?]