Bogato ilustrowana monografia Bronisławy Rychter-Janowskiej, wydana w formie eleganckiego albumu, stanowi pierwsze opracowanie życiorysu i twórczości artystki. Dodatkowym walorem publikacji są liczne barwne oraz archiwalne reprodukcje prac znajdujących się w zbiorach muzealnych i prywatnych, jak również pierwszy raz publikowane fotografie archiwalne artystki, jej bliskich i przyjaciół. Autor zabiera nas w fascynującą podróż "W poszukiwaniu piękna" - zarówno pod względem historycznym, geograficznym, ale przede wszystkim - sentymentalnym. Przytacza fragmenty pamiętnika artystki, prowadzonego przez większość życia, recenzje współczesnych malarce krytyków, relacje z przedwojennej prasy. Barwne, zaskakujące, choć często także smutne losy bohaterki, dzielącej dni między artystyczne Monachium, młodopolski Kraków, Zakopane, prowincjonalny Stary Sącz, a słoneczną Italię, zaciekawią nie tylko kolekcjonerów i entuzjastów sztuki! „Bronisława Rychter-Janowska była artystką wszechstronną. Posługiwała się wszystkimi technikami. Malowała farbami olejnymi, akwarelą, węglem, kredką, pastelami, świetnie też rysowała. Od 1899 roku studiowała w monachijskich szkołach malarstwa Antona Ažbego i Simona Hollósy‘ego. Malowała pejzaże i sceny rodzajowe. Świetnie radziła sobie również z portretem. W Monachium uczyła się u samego mistrza malarstwa portretowego – Franza von Lenbacha. Naukę malarstwa kontynuowała w Akademii Florenckiej oraz w Rzymie. Próbowała swych sił w wielu dziedzinach. Opanowała techniki graficzne - wprowadzona w nie przez męża, Tadeusza Rychtera. Próbowała również z powodzeniem stosować tkaninę jako materię artystyczną. Jest również autorką kilku dramatów. Zajmowała się także dziennikarstwem. Publikowała w wydawnictwach Lwowa, Krakowa i Wiednia. Udzielała się społecznie i zajmowała się działalnością charytatywną. Była artystką niezwykle pracowitą, o czym świadczy duża ilość wykonanych przez nią prac. Sama artystka podaje, że namalowała kilka tysięcy obrazów (...)" (fragment wstępu autora).