W doktrynie od dawna obserwować można pewną prawidłowość, zgodnie z którą jej zainteresowania skupiają się przede wszystkim na aspekcie ustrojowym administracji publicznej, natomiast na dalszy plan schodzi aspekt funkcjonalny administracji, a w szczególności zaś kwestia prawnych form jej działania. Jest to w znacznej mierze uwarunkowane fundamentalnym znaczeniem przekształceń ustrojowych dla modelu administracji.