Opinia na temat książki Ultimatum

Jak na debiut, to całkiem nieźle napisana książka. Oczywiście nie jest doskonała, jednak wiedza merytoryczna dotycząca procedur i zasad obowiązujących w czasie lotu samolotem pasażerskim, tak pasażerów, jak i załogę, duża. Trudno się temu dziwić, dziesięcioletnia kariera autorki w zawodzie stewardesy pozwala sądzić, że wiedza ta jest nie tylko teoretyczna, ale, a nawet przede wszystkim, praktyczna.

Sama fabuła, no cóż, dość już wyeksploatowana w różnych pozycjach książkowych, tudzież filmowych. Bronią się postacie, dobrze skonstruowane, zwłaszcza "Wielki Tatko", jednak już nieco gorzej z ich poczynaniami. Jakoś nie do końca wszystko jest dla mnie realne i prawdziwe.

Akcja prowadzona sprawnie z przyzwoicie wzrastającym napięciem, które niestety co krok hamowały wstawki z życia Hoffmanów, co dla mnie było bardzo irytujące. Dzieje się w samolocie, napięcie wzrasta, nagle cyk...próg zwalniający w postaci wspomnień z malowania pokoju dla dziecka, albo jak to pan kapitan poznał swoją żonę, albo pani stewardesa, która nagle w trakcie akcji rozmyśla sobie o jakiejś bańce, w której chciałaby się znaleźć.

Niestety w moim przypadku te progi zwalniające skutecznie gasiły moje napięcie i chęć dalszego czytania. Natomiast za prolog (niczym u Hitchcocka) dodatkowa gwiazdka.