Uczeń z wadą słuchu w szkole ogólnodostępnej. Podstawy metodyki nauczania języków obcych

  Jest to wartościowa, bardzo potrzebna na rynku edukacyjnym pozycja, znakomicie zredagowana i przekonująca do refleksji nad pracą językową z uczniem niesłyszącym i szerzej – z każdym uczniem o specyficznych (i nie tylko!) potrzebach edukacyjnych.

Z recenzji dr hab. Jolanty Zając, prof. UW

Uczeń z wadą słuchu w szkole ogólnodostępnej. Podstawy metodyki nauczania języków obcych przygotowana przez dwie specjalistki z zakresu neofilologii, anglistkę, dr Ewę Domagała-Zyśk, oraz romanistkę, prof. dr hab. Katarzynę Karpińską-Szaj. Dzieło to należy powitać jako nowatorskie, oczekiwane i bardzo ważne ze społecznego punktu widzenia.

Książka składa się z trzech części. Pierwsza poświęcona jest określeniu specyfiki deficytów słuchu i możliwości komunikowania się z uczniem słabosłyszącym i niesłyszącym. Druga część to podstawy metodyki nauczania języków obcych zawierające krótki opis głównych założeń nauki języka obcego przez uczniów słabosłyszących i niesłyszących oraz wskazówki organizowania procesu uczenia się/nauczania, doboru materiałów dydaktycznych i sposobów oceniania postępów. Trzecia część zawiera natomiast informacje najbliższe życiu, pojawiają się w niej bowiem osobiste doświadczenia niesłyszących studentów, którzy opisują swoje uczniowskie przeżycia już z perspektywy czasu. Część tę zamieszczamy zamiast wniosków wieńczących zwykle opracowania teoretyczno-praktyczne. Z pewnością wyrazi ona dobitniej nie tylko trudności, ale także (a może przede wszystkim) sukcesy osób niesłyszących, które uczyły się/uczą się języków obcych.

Niniejsze podstawy metodyki adresowane są gównie do czynnych i przyszłych nauczycieli języków obcych, mamy jednak nadzieję, że rozważania dotyczące komunikacji z uczniem niesłyszącym pomogą wszystkim osobom, które pracują z uczniem z niepełnosprawnością słuchu w szkole ogólnodostępnej, zrozumieć świat ucznia z wadą słuchu uczącego się wraz ze swoimi słyszącymi kolegami. Zamiarem autorek było również pokazanie, że przy spełnieniu określonych warunków, a przede wszystkim przy dobrej woli, elastyczności podejścia i życzliwości, wyzwanie, jakim jest nauczanie języka obcego w klasie, w której uczy się także osoba z wadą słuchu, nie tylko staje się możliwe, lecz także przynosi satysfakcję – i uczniowi, i jego nauczycielowi.