Toksyna

Bardzo zła książka, która nigdy nie powinna się ukazać. Ani to sensacja, ani thriller. Jedno wielkie nieporozumienie.

Brutalna historia majętnego człowieka, uzależnionego od wszystkiego, czego tylko się da. Sławciu to postać mroczna, pozbawiona uczuć wyższych. Ludzi, a zwłaszcza kobiety, traktuje przedmiotowo. Bohater nie wzbudza naszej sympatii, trudno się z nim utożsamić.

Z pewnością odrzuca fatalny styl autora i knajacki język. Zbędne są wulgaryzmy.
''Toksyna" to przereklamowane badziewie, któremu nie warto poświęcić uwagi. Nie pomogła rekomendacja Patryka Vegi, za którym nie przepadam. O zgrozo, obiecał to coś przenieś na mały ekran.

Dostajemy opowiastki bez składu i ładu, a poruszanie kontrowersyjnych tematów na niewiele się zdało. Książka powstała ewidentnie w celach komercyjnych, przekroczono wszelkie granice dobrego smaku.

Miejsce na półkach taniego dyskontu jest adekwatne do poziomu, który reprezentuje.

Do przeczytania tej książki zachęciła mnie opinia Patryka Vegi, który po zapoznaniu się z jej treścią, wyraził chęć nakręcenia serialu.
Toksyna nie jest książką, którą będę dobrze wspominać. I to z wielu względów. Może zacznę od treści, której mój mózg nie ogarnął. Za dużo w tej historii panowało chaosu, niepotrzebne, niewnoszące niczego nagminne wulgaryzmy były nieco odpychające. Co do bohatera - zastanawiam się na ile postać męska to alter ego pana Sławomira. Jeżeli chociażby jedna ze scen wydarzyła się naprawdę, to wolałabym się nie zastanawiać która to. Jeżeli zaś większość to fikcja, to próbuję zrozumieć czemu miała ona służyć.
W przypadku tej publikacji wymiękam i nie chcę podejmować się jej oceniania.
Ode mnie to tyle.

Pana Jastrzębowskiego znacie może z jego dziennikarskiej pracy. Zanim sięgnęłam po jego książkę, nie miałam pojęcia, że taki facet w ogóle istnieje. Czytając ją, nie widziałam żadnych analogii z jego życiem czy choćby imieniem. Ta książka jest bardzo… specyficzna. To nie jest literatura piękna, ale soczysta, żywa dyskusja na temat kondycji współczesnego społeczeństwa.

Głównym bohaterem jest Sławciu, który ma kupę kasy, własną firmę i pracuje, robiąc same przekręty. Współpracuje z politykami czy największymi tabloidami w kraju, wyciągając z nich co tylko się da. Nie liczą się dla niego uczucia, liczy prestiż. Wciąż pompuje w siebie hormony i różne specyfiki, byleby jego biceps rósł i rósł i rósł… Ta książka w groteskowy sposób pokazuje obraz człowieka XXI wieku. Przygodny seks, kariera, chęć pokazania się, brak skrupułów… Chciałoby się wierzyć, że to wszystko fikcja, ale niestety. Poprzez nieprawdziwe historie autor pokazuje prawdziwych ludzi, odartych ze spokoju, godności czy szacunku. Przerażająca, ale jakże prawdziwa wizja.