The Originals: The Loss

Czytało mi się tę książkę naprawdę szybko, wciągnęłam się, ale... ale no daleka była ona od ideału. Początek strasznie mnie irytował – bohaterowie zachowywali się jak zupełnie nie oni, zwłaszcza Klaus. Był kompletnie inny od tego Klausa, którego znamy z seriali, zachowywał się, jak jakaś... mało śmieszna karykatura.
Po jakiejś 1/3 książki zaczęło być mniej irytująco, choć nie przez charakter bohaterów, a akcję, która powoli obrała ciekawe tory i już lepiej się to czytało.
Najbardziej podobało mi się w sumie ostatnie... mniej więcej 100 stron – działo się dużo i działo się intrygująco. Decyzje, jakie rodzeństwo Pierwotnych musiało podjąć, rzeczy jakie musieli zrobić... no przyznać muszę to już opisane było naprawdę fajnie i ciekawie!
Mimo że w ogólnym rozrachunku "The Loss" było słabsze niż pierwszy tom, to końcowo wciąż się całkiem nieźle na nim bawiłam. Zdecydowanie jednak nie traktuję tej książki jako prawdziwą historię z przeszłości Mikaelsonów – jest zbyt daleko od prawdziwości tych postaci, by przymknąć na to oko. Traktuję to jako takie... spoko niekanoniczne fanfiction. Jeśli jednak chcecie przeczytać to jak najbardziej polecam! Można się na niej naprawdę dobrze bawić i końcowo jest całkiem ciekawa.