Opinia na temat książki Tetrus

Michał to nastolatek, którego życie wyglądało jak każdego młodego człowieka do jednej chwili, która diametralnie zmieniła jego życie. Chłopak w czasie powrotu z ferii jest uczestnikiem wypadku. Nastolatek budzi się w szpitalu i dowiaduje się, że ma uszkodzony rdzeń kręgowy w odcinku szyjnym. Michał może poruszać głową i ma sprawną rękę, więc ląduje na wózku. Generalnie powinien cieszyć się, że w ogóle żyje. Dla Michała świat na chwilę się zatrzymuje, chłopak nie może pogodzić się z nową rzeczywistością, koledzy zawodzą i wydaje się, że nie ma nadziei na przyszłość. Ojciec chłopaka pragnie, by nastolatek wrócił do życia i umieszcza syna w ośrodku Caritasu, w którym mieszkają osoby z podobnymi urazami. Regularna rehabilitacja i towarzystwo ludzi z podobnymi ograniczeniami pomagają Michałowi złapać dystans do sytuacji, pozwalają znowu się śmiać i mieć nadzieję na lepsze jutro. Przy ośrodku działa także drużyna rugby złożona z tetrusów, bo przecież mózg lubi ruch. Nastolatek - kiedyś wysportowany zawodnik - teraz znowu ma szansę wrócić do sportu, chociaż w innej postaci. Chłopak powoli uświadamia sobie, że nie stracił wszystkiego, a życie tetrusa także ma swój sens i jest warte przeżycia w jak najlepszy sposób.
Czy chłopak poradzi sobie z pokonywaniem kolejnych trudności? Czy tetrus ma szansę na miłość? Jak funkcjonuje drużyna rugby złożona z niepełnosprawnych?
Książka Kazimierza Szymeczko to długa i bardzo rozbudowana powieść. Autor porusza temat niepełnosprawności, pogodzenia się z rzeczywistością Uświadamia także czytelnika, że inny nie znaczy gorszy. Pomimo ważnych tematów i barwnych bohaterów powieść nie do końca przypadła mi do gustu, być może było to zależne od długości książki i bardzo rozbudowanych wątków. Mimo wszystko polecam książkę, ponieważ o niepełnosprawności trzeba mówić i uświadamiać ludzi, że nie jest to choroba, którą można się zarazić i warto pomagać innym.