Åsa jest samotną matką i przez lata była bardzo blisko ze swoim synem. Jednak ich związek, który Åsa uważała za coś oczywistego, zmienia się, gdy syn poznaje nową dziewczynę, Josefin. Åsa robi wszystko, co w jej mocy, aby nawiązać więź z synową i pomóc młodym, mając jak najlepsze intencje. Młodzi traktują matkę jak intruza – przynajmniej ona odnosi takie wrażenie. Gdy Åsa popełnia błąd, odkrywa przypadkiem coś, o czym miała nie wiedzieć i nie zostanie jej to wybaczone. Dochodzi do otwartego konfliktu, który dzieli rodzinę. Jak mówi stare przysłowie, "Dobrymi chęciami piekło jest wybrukowane" – w przypadku rodziny Åsy się to potwierdziło i dobre intencje matki niestety nie wystarczyły, by jej działania przyniosły pozytywne skutki. Bywa, że relacje między synową a teściową nie układają się najlepiej; coś je od siebie odstręcza i nic ani nikt tego nie zmieni.
Bohaterowie powieści to ludzie, którzy doświadczyli wielu trudnych momentów w życiu, a brak umiejętności prawidłowej komunikacji sprawia, że zamiast się zrozumieć, nieustannie się krzywdzą. Konflikty między nimi okazują się złożone i mają liczne przyczyny.