Teoria gatunków w organizacji informacji i wiedzy

Książka prezentuje oryginalną teorię komunikatów wykorzystywanych w procesach bibliotecznego i bibliograficznego opracowania piśmiennictwa naukowego, tworzenia jego kolekcji oraz systemów zapewniających dostęp do dokumentów i treści poszukiwanych przez użytkowników. Marek Nahotko odwołał się do genrów (gatunków) mowy i transakcyjnej teorii czytania, wywodzących się z językoznawstwa i nauk o literaturze, a swoje rozważania osadził w szerszym kontekście kognitywistycznych teorii tworzenia wiedzy przez ludzki mózg i jej komunikowania. Dzięki temu zbudował interesującą koncepcję procesów komunikacji naukowej, opartą na analizie interakcji ludzi z piśmiennictwem naukowym (tradycyjnym i cyfrowym) oraz z organizacyjnymi i technicznymi narzędziami służącymi do ułatwienia dostępu do dokumentów lub obiektów informacyjnych, które umożliwiają rozbudowę indywidualnej wiedzy badaczy. Konstruując swoją teorię, Autor wykorzystał koncepcje typizacji i analizy gatunków dokumentów oraz transakcji bibliograficznych, które nie były dotąd stosowane w polskiej informatologii, co pozwoliło na nowatorskie obserwacje i ustalenia. Książka jest oryginalnym i wartościowym dziełem naukowym, które wnosi nowe spojrzenie na procesy i narzędzia działalności informacyjnej, stanowiące centralne przedmioty badań nauki o informacji. Chociaż w informatologicznym piśmiennictwie zagranicznym często wykorzystywano teorię genrów wypowiedzi w analizach typów dokumentów i obiektów informacyjnych oraz procesów organizacji wiedzy, to w Polsce nie spotkała się ona z szerszym zainteresowaniem. Dotychczas jedynie Marek Nahotko sięgnął po tę koncepcję, a więc tym samym wprowadził on teorię genrów do badań polskiej nauki o informacji. Potwierdzające dużą erudycję Autora rozważania oparte są na bogatej literaturze przedmiotu, której zebranie stanowi istotną wartość. Z recenzji prof. dr hab. Barbary Sosińskiej-Kalaty Marek Nahotko - dr hab.,adiunkt w Instytucie Informacji Naukowej i Bibliotekoznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1992-2000 był dyrektorem Biblioteki Głównej Politechniki Krakowskiej. Uzyskał doktorat w 2002 r. na Uniwersytecie Wrocławskim, a habilitację - w 2012 r. na Uniwersytecie Warszawskim. Specjalizuje się w zagadnieniach organizacji informacji i wiedzy, w tym metadanych dokumentów elektronicznych i wykorzystania internetu w komunikacji naukowej i działalności informacyjnej. Jest autorem wielu książek książek oraz licznych artykułów publikowanych m.in. na łamach „Przeglądu Bibliotecznego", „Zagadnień Informacji Naukowej" oraz „Bibliotheca Nostra", a także czasopism zagranicznych.