Ta wydana po raz pierwszy w 1973 roku książka z jednej strony daje wyraz pewnemu rozczarowaniu negatywnymi i niezamierzonymi skutkami Soboru Watykańskiego II, będąc zarazem próbą ocalenia jego dziedzictwa i zapoczątkowanych reform, poprzez dogmatyczne pogłębienie przypomnianych przezeń prawd. Autor, wychodząc od prezentacji tego, co sam uznaje za istotę wiary Apostołów, przedstawia główne przemiany, jakie na przestrzeni wieków zachodziły w jej rozumieniu pod wpływem czynników historycznych i ideologicznych. Le Guillou z wielką sprawnością łączy ze sobą ważne wątki nie tylko teologiczne, ale i filozoficzne, historyczne, a nawet literackie. Czyni to jednak nie przytłaczając czytelnika.