Sztuka życia musiała powstać. W Leeds, na północ od Londynu, Zygmunt Bauman ma od lat okno otwarte na cały świat. Kiedy czytamy jego książki mamy wrażenie, że posiadł on umiejętność bycia wszędzie. Bauman zasłynął jako wnikliwy obserwator rzeczywistości ponowoczesnej. Tym razem włącza się w trwającą od wieków dyskusję o tym, czym jest szczęście. Dzięki precyzyjnym diagnozom czytelnik odkrywa ponure mechanizmy, które każą mu nieustannie dążyć do szczęścia, jednocześnie nie pozwalając na jego osiągnięcie. Współczesny świat bombarduje nas tysiącami obietnic szczęścia, jednak żadna z nich nie jest opatrzona gwarancją spełnienia. Półki z literaturą poradnikową uginają się pod ciężarem odpowiedzi na pytanie, jak odnaleźć szczęście. Zygmunt Bauman nie obiecuje niczego, jednak nie ulega wątpliwości, że po lekturze tej książki nasze życie zmieni się na lepsze. Zygmunt Bauman (ur. 1925 r.) - socjolog, filozof i eseista. Czołowy twórca koncepcji postmodernizmu. Laureat wielu prestiżowych nagród, m.in. nagrody im. Theodora W. Adorno. Był związany m.in. z Uniwersytetem Warszawskim, gdzie kierował katedrą socjologii ogólnej, oraz uniwersytetem w Leeds, w którym aż do odejścia na emeryturę w 1990 r. był kierownikiem katedry socjologii. W Wydawnictwie Literackim dotychczas ukazały się m.in. Europa - niedokończona przygoda, Płynna nowoczesność, Płynne życie, Razem osobno, Wspólnota. W poszukiwaniu bezpieczeństwa w niepewnym świecie, Życie na przemiał, Płynny lęk oraz Nowoczesność i Zagłada.