Szkolnictwo niepaństwowe – niepubliczne – ma w Polsce dawne i bardzo piękne tradycje. Było przyczółkiem oświaty polskiej w czasach zaborów, zwłaszcza w zaborze rosyjskim na przełomie XIX i XX wieku. Stworzyło fundamenty wielu świetnych szkół okresu II Rzeczpospolitej. Władze chętnie wykorzystywały niektóre ze szkół prywatnych jako placówki doświadczalne. Instytucje niepaństwowe, chociaż podporządkowane centralnemu nadzorowi państwowemu faworyzującemu szkolnictwo państwowe, stanowiły bardzo duże segment odrodzonego systemu oświatowego. Zasady powoływania szkół i ich funkcjonowania regulowała Ustawa o prywatnych szkołach i zakładach naukowych i wychowawczych z 11 marca 1932 roku.