Opinia na temat książki Szafa

Trzy krótkie opowiadania, pochłonięte przy jednej filiżance kawy z dolewką. Różnią się tematyką, stylem, ale łączy je czuła narracja, inne spojrzenie na świat oraz język, gdzie proza brzmi jak poezja. Słowa, zdania, sekwencje, wszystko mnie zachwycało. Podobnie jak u Bruno Schulza, z tym że u naszej noblistki te słowa czytało mi się łatwiej i przyjaźniej, przy takim samym natężeniu zachwytem.
„Szafa” - cudowna, też miałam kiedyś taką szafę, ale nie potrafiłabym z nią tak współistnieć, ani tak o niej opowiadać. Zaklęta szafa, czarowna autorka.
„Numery” - inaczej spojrzę na hotelową rzeczywistość i na to, jaki podpis po sobie zostawiam. Jakże dużo przedmioty i sposób ich traktowania oraz ślady pozostawione mimochodem w pokoju mogą powiedzieć o człowieku.
To opowieść o niebanalnym podejściu do pospolitych rzeczy i zwykłych ludzi obserwowanych magicznymi oczami przez pokojówkę - czarodziejkę w swoim fachu.
Opowiadanie trzecie mnie nie zachwyciło, więc nie będę się silić na komentarze. Wolę, żeby po dwóch poprzednich pozostał mi znakomity smak.