Sytuacja mieszkaniowa w Polsce w latach 1988-2005

Dr hab. Maciej Cesarski, profesor Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, przedstawia zagadnienia metodyczne, analizę, ocenę oraz zasadnicze uwarunkowania społeczno--gospodarcze sytuacji mieszkaniowej w Polsce lat transformacji. Kreśli rysujące się wyzwania. W Polsce po 1989 r. pojawia się szereg cech i zróżnicowań sytuacji mieszkaniowej. Mimo poprawy wielu miar sytuacji mieszkaniowej, cechy te i zróżnicowania świadczą w sumie o strukturalnym kryzysie mieszkaniowym, mającym jednak inna wymowę społeczną niż przed 1989 r. Realizacji tego przesłania pracy służą rozważania obejmujące: - osiągnięcia analiz sytuacji mieszkaniowej w Polsce przed oraz po 1989 r., będące wkładem polskiej szkoły badań do europejskiej myśli mieszkaniowej, - czynniki kształtowania oraz sytuację mieszkaniową u progu transformacji systemowej, - społeczno-gospodarcze uwarunkowania i zmiany sytuacji mieszkaniowej w skali kraju, w tym zróżnicowania społeczne, - demograficzne wyznaczniki potrzeb oraz przemiany i społeczne aspekty sytuacji mieszkaniowej w układzie województw, - analizę i ocenę sytuacji mieszkaniowej w Polsce w zestawieniu z krajami Unii Europejskiej, - wyzwania i wnioski dotyczące rozwoju sytuacji mieszkaniowej w Polsce. Polska wkroczyła w 2005 r. jako członek Unii Europejskiej. Rok ten zakończył zarazem kolejny okres rządów posierpniowych i rozpoczął kadencję nowych władz zapowiadających lepsze działania prospołeczne, w tym promieszkaniowe. Lata 1989-2005 sprzyjają zatem podsumowaniu i ocenie sytuacji mieszkaniowej oraz próbie wejrzenia w jej przyszłość. Prawie 17 lat transformacji systemowej, w tym przekształceń zasobu i warunków mieszkaniowych, wytworzyło stan, który oddziaływać będzie wraz z możliwymi do przewidzenia procesami społeczno--demograficznymi na kształt i kierunki dalszego rozwoju sytuacji mieszkaniowej w Polsce.