System zarządzania w sytuacjach kryzysowych stanowi integralną część systemu zarządzania bezpieczeństwem państwa. System zarządzania kryzysowego jest przy tym systemem dynamicznych układów sprawowania władzy między różnorodnymi jej organami. Są one określone metodami, procedurami i działaniami zmierzającymi do obniżenia stopnia ryzyka dla funkcjonowania organizacji. Sposób organizacji systemu ma podstawowe znaczenie dla zapewnienia bytu i rozwoju państwa w zmiennych uwarunkowaniach środowiska bezpieczeństwa międzynarodowego i - jako jego konsekwencji - narodowego. W tym celu podejmowane są odpowiednie czynności zapobiegawcze lub minimalizujące wpływ i skutki pojawiających się wyzwań oraz zagrożeń dla bezpieczeństwa państwa. Rozwój zdolności do reagowania kryzysowego przez państwo wymaga stworzenia w nim odpowiednich mechanizmów działania w sytuacjach (stanach) nadzwyczajnych. Mechanizmy te, niezależnie od stopnia centralizacji bądź decentralizacji administracji publicznej, dotyczą całości jej struktur, zdolności do zapewniania bezpieczeństwa obywatelom oraz ich mieniu.