W tomie znajdziemy odpowiedź na zasadnicze trzy pytania: jak w poszczególnych krajach funkcjonują teatry, w jakich formach organizacyjnych i instytucjonalnych prowadzą swą działalność, jak są finansowane i nadzorowane, wreszcie jaki posiadają status społeczny. To stanowi meritum opracowań, które wszakże dalece wybiegają poza sprawozdanie i opis, zresztą niezwykle cenny i potrzebny, zważywszy na odczuwalny brak wśród polskich wydawnictw naukowych poświęconych zarządzaniu kulturą podobnego kompendium sprofilowanego pod kątem teatru. Niezwykle interesująca i rzec by można komplementarna wobec opisów jest bowiem pogłębiona analiza zarówno systemowych rozwiązań, jak również konkretnych strategii, decydujących o charakterze życia teatralnego i funkcjonowania teatrów w poszczególnych krajach w trzech zasadniczych kontekstach: 1/ zasad gospodarki rynkowej (ekonomika kultury), 2/ praktykowanych przez wieki form organizacji teatru jako "przedsiębiorstwa" (historia i socjologia teatru), 3/ aktualnych rozwiązań prawno-ustrojowych przyjętych w poszczególnych krajach europejskich w procesie włączania/wyłączania sektora działalności kulturalnej spod państwowej kurateli. W proponowanych opracowaniach eksponuje się zatem sieć powiązań między państwem (jego ustrojem, historią i przyjętą koncepcją polityki kulturalnej) teatrem (jako instytucją i dziedziną sztuki) oraz rynkiem (globalnym, krajowym dóbr kultury, komercyjnym), różnie rozkładając akcenty. Uwidacznia się to w proponowanych przez autorów ujęciach tematu, wybranych perspektywach i typach dyskursu, co podkreślam - różnorodnych, niezwykle bogatych, o różnym stopniu uszczegółowienia, co przydaje publikacji jako całości dodatkowy walor poznawczy i wręcz metodologiczny. dr hab. Dorota Fox