Symmachia spartańska jest krytyczną analizą rozpowszechnionej w literaturze naukowej koncepcji Związku Peloponeskiego jako najstarszego sformalizowanego systemu sojuszu w starożytnej Grecji. Książka ukazuje różnorodność relacji poszczególnych sojuszników ze Spartą w okresie archaicznym, zarówno z punktu widzenia motywacji stron, jak i kształtu wzajemnych relacji. Równocześnie odpowiada ona na pytanie o okoliczności sformalizowania się sojuszu w epoce klasycznej, ukazując proces skupiania się państw peloponeskich wokół Sparty i lansowanej przez nią ideologii „obrony Peloponezu” w obliczu nowego wyzwania politycznego, jakim było powstanie Związku Delijskiego, a w konsekwencji ateńskiego imperium.