Święta handlarki starociami

Przepiękna książka, która wciąż jawiła mi się w głowie jako piosenka ,,A ja wolę moją mamę, co ma włosy jak atrament". Dlatego tak było, gdyż nasza młoda bohaterka straciła jakiś czas temu swoją mamę i kiedy tylko ktoś o niej wspominał, bądź przywodził jej na myśl dawniejsze czasy, to od razu w jej oczach pojawiały się łzy. Pozostał jej po niej tylko rasowy koń, który jest podwójnie najcenniejszą rzeczą dla niej. Ma też drugiego, który pomaga im w utrzymaniu się ze zbierania niepotrzebnych dla innych rzeczy. Prowadzi jej wóz zapełniany różnymi starociami, lecz sam nagle upada na zdrowiu. Ojciec dziewczyny również nie ma sił na jakąkolwiek pracę, więc dziewczyna zaczyna miewać smutne myśli. W rozmowie ze swoim ojcem widzimy, że i ona bardzo tęskni za swoją małżonką. Te rozmowy bywają dla niej przygnębiające, lecz ukazują nieuniknioną rzeczywistość. Czytający wielokrotnie się wzruszy, ja sama myślałam o tym, że i mój czas mija.
Pewnego dnia podczas objazdu przytrafia się coś strasznego. Koń, który dotąd pomagał im w zdobywaniu pieniędzy nie ma sił w dalszą drogę. Dziewczyna zostawia go u mężczyzny, który ma względem niej pewne plany. Postanawia przedstawić ją kobiecie, która mogłaby odkupić od niej rasową klacz. Ona wysłuchuje propozycji, jednak wciąż podkreśla, że nie chce go sprzedawać. My aż nadto czujemy jej żal i ból, kiedy zostaje przyparta do muru. Na dodatek to nie koniec jej zmartwień. Znajdą się bowiem inne osoby w potrzebie, które ona przygarnie do siebie. T...