Św. Karol Boromeusz był niewątpliwie człowiekiem, który we właściwym czasie znalazł się we właściwym miejscu. Po Soborze Trydenckim, gdy Kościół pojął wreszcie długo oczekiwane wysiłki na rzecz reformy on, jako kardynał i później biskup Mediolanu, zaczął je wcielać w życie. Przeorganizował całą działalność Kościoła i jego instytucje, w czasach zarazy był przykładem ofiarności i dobroci, pisał i uczył. Do dziś diecezja mediolańska żyje jego osiągnięciami.