Stracona niewinność

To moja druga książka Susan Lewis. I druga, która okazała się zajmująca, wciągająca, mądra i skłaniająca do przemyśleń. Godna przeczytania i polecenia dalszym i bliższym znajomym.
Alicja po traumatycznych wydarzeniach wraca do rodzinnego domu, do miejsca, którego przez wiele lat unikała, a teraz musi znaleźć w nim lokum dla siebie i swoich dzieci. Wraz z nią wracają wspomnienia, tajemnice, wszystko to, co Alicja chciałaby usunąć ze swojej pamięci. Nie wszystko też układa się tak, jakby chciała ona, jej dzieci, brat czy jego żona z córką. Nie wszystko skończy się tak jak w bajce.
Stracona niewinność to historia obyczajowa, napisana z szacunkiem do drugiego człowieka, do jego wyborów, nawet jeśli te wybory nie są dobre. To próba pokazania na ile grzechy przeszłości oddziaływają na nasze życie, na ile uczynią je koszmarem, a na ile pozwolą cieszyć się dniem codziennym.
Stracona niewinność to gruba książka, którą czyta się zadziwiająco szybko. Historia w niej przedstawiona jest na tyle zajmująco, że nie zwracamy uwagi na przekładane kartki i upływający czas.
To ważna historia, która po raz kolejny stawia pytanie – Dlaczego ludzie robią to innym ludziom? Dlaczego robią to sobie?
Polecam, choć to nie jest łatwa lektura. Jak każda historia która porusza ważne, kłopotliwe tematy, składania czytelnika również do przyjrzenia się własnemu życiu, własnym wyborom, własnym konfliktom. Warta przeczytania i chwili refleksji.
To moja druga książka Susan Lewis. I druga,...