Cytaty z książki "Status: To skomplikowane"

“Jakimś cudem udało mi się zepsuć słuchawki, więc pozbawiłam się możliwości odcięcia się od ludzi, których tak bardzo nienawidzę. Mogę przysiąc, że ogromne kłeby dymu wirują wokół mojej głowy z powodu nadmiaru frustracji rozsadzającej mnie od środka.”

“Kolejny raz chciałam uświadomić mu, że przeszłość nie zniknie, a ja powinnam wreszcie ruszyć z miejsca i spróbować być normalna, chociaż normalność w moim wykonaniu nigdy nie istniała.”

“Po prostu nie chcę, aby ktokolwiek próbował mnie naprawić. Może to wydaje się idiotyczne, ale w swoim krótkim życiu, naraziłam całkiem sporo osób na nieprzyjemności.”

“Nie można nazywać mnie cierpliwym człowiekiem, ale dam ci jeszcze trochę czasu, aż sama przestaniesz potrafić beze mnie żyć.”

“Nawet własna matka nie wierzy, że mogłam robić okropne rzeczy. Na siłę wybieliła mnie w swoich oczach, żeby nie mieć chorego poczucia winy. Wychowała potwora, który nie liczył się z uczuciami innych.”

“Coraz bardziej ciągnie mnie do ciebie, więc albo robisz ze mnie swojego kumpla, albo dalej użeraj się z kolejnym natrętem, który i tak postawi na swoim.”

“Nie ze mną te numery. Pora uporządkować swoje życie, a nie zamiatać wszystko pod dywan i czekać, aż samo się posprząta. W prawdziwym życiu nie ma tak łatwo. Możesz mówić, że jesteś dorosła, ale czasami zachowujesz się jak naiwna dziewczynka.”