Star Wars Darth Vader. Cień cienia. Tom 5

Przygoda Vadera z byłą dwórką Padme trwa. Sabe rozwiązała tajemnicę tożsamości Mrocznego Lorda (swoją drogą to powoli przestaje być jakąkolwiek tajemnicą). Wie, że istnieje w nim dobro. Wie, że w głębi duszy Vader nadal jest Anakinem. Pragnie by wydostał się na światło dzienne i w tym celu godzi się na współpracę. Ścieżka jest wyboista i pełna wyrzeczeń, a cel w zasięgu ręki.

Seria komiksowa z Vaderem stała się miałka, bez wyrazu, jaj i polotu. Greg Pak (bardzo dobry scenarzysta!) nie ma ewidentnie pomysłu na tę postać. Mieli temat Anakina, wplata sceny z prequeli i daje czytelnikowi nadzieję, że przemiana jest blisko. Wszystko spoko i cool, ale my wiemy, że jest blisko! Za moment dojdziemy do „Powrotu Jedi” w którym Anakin zwycięża. My to wiemy! Rozumiem również fakt, że przemiana nie stała się ot tak - to był proces. Chłop musiał do tego dojrzeć i dostrzec. Ale na litość, on ciągle w ostatnich latach dochodzi (bez skojarzeń świntuchy)! Nie rozumiem tego. Możliwości rozwoju są ogromne. Jest tyle ścieżek, którymi scenarzyści mogli podążyć, a wybierają drogę na skróty. Nikt nie zdobył się na jego rozwinięcie, ubogacenie osobowości, nadania celu w czasie trwania u boku Palpatine’a. Ta seria jest taka jak Vader - nijaka…

… i bezsensowna. Mimo że wszystko czyta się dobrze i szybko. Są spójne z uniwersum. Cieszy mnie to bardzo, ale nie takiego Vadera chcę czytać… Nie tak został „zaprojektowany”. Wielka szkoda. Po ich przeczy...