Srebroń i ja

Platero [osiołek o srebrzystej maści: Srebroń, Srebrzynek], jaki jest, każdy widzi. A przynajmniej, każdy chce zobaczyć. (...) Osobowość Platera jest bowiem osobowością dziecka. Uciekając od podłości i okrucieństwa świata, od hałasu i gwaru, Poeta (drugi z bohaterów, a zarazem narrator książki) zwraca się w pełnych szczerości i otwartości zwierzeniach do towarzysza swych wypraw po miasteczku Moguer, jego ulicach, podwórkach, ogrodach. Intensywnie przeżywana materialność, zmysłowość, często brutalność otaczającej rzeczywistości dostarcza Poecie wrażeń, które ten, najprościej jak umie, opowiada osiołkowi; dobiera starannie każdy wyraz, cieniuje i koloryzuje obrazy, konkretyzuje idee i pojęcia - wszak przecież rozmawia z dzieckiem, musi więc umieć trafić do jego psychiki i inteligencji. [Wydanie polskie łącznie z tekstem oryginału - w języku hiszpańskim].