Cytaty z książki "Śmierć między wierszami"

“Moje życie zaczęło się tak naprawdę dopiero wtedy, kiedy zaprzestałam prób dopasowania się do świata, kiedy poczułam się dobrze sama ze sobą, jak aligator zanurzający się w mokradłach.”

“Próbowałam ukryć entuzjazm, unosząc jakby z rezygnacją do góry kciuk, choć w środku aż dygotałam z radości.”

“Anioły i kryształy, karty tarota i aury. Zasłona dymna mająca złagodzić ból istnienia za pomocą ciepłego koca mistycyzmu.”

“Wersy z wierszy Laury kołatały mi się cały czas w głowie, pokazywały mi, jak coś zwyczajnego może się łatwo przeobrazić w coś niezwyczajnego, że człowiek nigdy nie wie, co go czeka za rogiem.”

“Trzymała książkę przy sercu, zamykała oczy i przechylała głowę, a na jej twarzy malował się wyraz zakochania lub rozpaczy, czasami jednocześnie. Laura kochała papier, farbę drukarską, klej, każdy produkowany masowo egzemplarz w miękkiej oprawie,który kiedyś przeczytała. Usychała z tęsknoty do tych książek, tuliła je niczym najukochańsze dzieci, niemowlęta.”

“Umarłych dzieli od świata żywych zasłona, ale sny pozwalają nam odciągnąć ją na bok i zajrzeć na drugą stronę poza krainę żywych, nawet jeśli tylko na moment.”

“Śmierć jest krępująca dla młodych ludzi. Nie wiedzą, co można powiedzieć, nie wiedzą, czy wolno im zadawać pytania, więc na wszelki wypadek w ogóle o niej nie wspominają.”

“Jeżeli naprawdę chcemy stawać się lepsi jako społeczeństwo, musimy być gotowi do zmierzenia się z nieprzyjemnymi aspektami człowieczeństwa, a nie tylko tym, co milusie.”