Siostrzyczka

Może to wybitne dzieło nie jest, ale za to jakie wciągające i tego mi było właśnie trzeba. Niezbyt skomplikowana, ale intrygująca i napisana lekkim piórem historia, którą przeczytałam z zapartym tchem lotem błyskawicy. Cieszę się, że miałam okazję poznać tę książkę, bowiem dostarczyła mi tego, czego od dawna chciałam dostać od thrillerów, a ostatnio nie miałam za bardzo szczęścia do swoich wyborów.
Autorce udało się tak sprytnie wykreować bohaterów, że nie wiedziałam, kto kłamie, kto snuje intrygi, kto ma dwie twarze. W chwili gdy miałam przeświadczenie, że już domyślam się prawdy, następował zwrot akcji a ja musiałam weryfikować swoje podejrzenia.
Mogłabym się przyczepić i powiedzieć, ale to już było i owszem parę szablonów, które są mi znane z innych powieści, autorka wykorzystała. To nic, że pod koniec domyślałam się finału. Nie popsuło mi to przyjemności z czytania bo oderwałam się od rzeczywistości, spędzając z książką cztery godziny zapewniając sobie świetną rozrywkę a zakończenie nie jest jednak takie oczywiste jak mi się wcześniej wydawało.

Clere i Alice rozdzielone z powodu rozpadu rodziny, odnajdują się po wielu latach rozłąki i próbują nawiązać dawno zerwane więzi, ale wydarzenia przybierają złowieszczy obrót i każdy musi zdecydować, komu zaufać.
Moją ogromną sympatię wzbudziła Clare, może, dlatego że narracja jest jednoosobowa, mogłam się przekonać jak odebrała powrót Alice.Ułatwiło mi to także nawiązanie nici porozumienia z jej postacią i ...