Opinia na temat książki Siostry z lasu

Mazurskie lasy zamieszkują z babcią trzy wiedźmy: Traszka, która rozumie zwierzęta, Bachira zmiennokształtna i Tove, która ma niecodzienny dar piastunki kości..
Jej umiejętność pozwala na pochowanie czarownic, które zostały pozbawione życia w brutalnych okolicznościach...
Za sprawą łowców spokojny ich żywot zostaje zakłócony...

Klimat tej powieści jest iście magiczny, czuć aurę jaką stworzyła autorka.
Jednak w całej fabule zabrakło mi większej dynamiki, dużo jest tutaj elementów opisowych, które z czasem zaczęły troszkę nużyć, a długie rozdziały w tym zupełnie nie pomagały. Zdecydowanie jestem fanką krócej podzielonych fragmentów, w tym przypadku opisowość wzięła górę nad historią, przez co mniej zostały rozwinięte te lepsze momenty, które miały większe znaczenie. W każdym razie dlatego odczuwam pewien niedosyt.

Jest to historia zawierająca mroczne i niekiedy przerażające momenty przez co dodawały większego smaku. Można się było przenieść w głąb lasu i wejść w skórę wiedźm.
Jednocześnie troszkę zbyt chaotyczna, podsumowując jest dla mnie czymś zupełnie innym wśród pełnych szczęśliwych opowieści. Przeczytam kontynuację, aby zobaczyć jak rozwinie się dalsza sytuacja bohaterki.