Kaj Birket-Smith ujmuje kulturę jako nieprzerwany ciąg ludzkich doświadczeń. Chwyta pierwsze materialne dowody jej istnienia w postaci narzędzi otoczakowych, wnioskuje o powstawaniu więzi społecznej, ukazuje kumulację wiedzy człowieka o samym sobie. Z natury rzeczy opis wczesnych stadiów kultury człowieka opiera na dostępnym materiale archeologicznym, który stanowią różne przedmioty uzyskane dzięki wykopaliskom, i na podstawie którego tylko pośrednio można wnioskować o społecznych, filozoficznych aspektach kultury.