Termin ?rozwój zrównoważony" stosowany jest jako odpowiednik angielskiego pojęcia sustainable development. W języku polskim nie ma słowa, które oddawałoby pełny zakres znaczeniowy angielskiego przymiotnika sustainable czy francuskiego soutenable. Ich treść jest często przekazywana w wyrażeniach: ?możliwy do utrzymania", ?zdolny do trwania". Dlatego w polskich tekstach pojęcie sustainable deyelopment jest tłumaczone bardzo niejednolicie, między innymi jako ekorozwój, rozwój trwały, rozwój samopodtrzymujący się. Na ogół przyjmuje się, że sustainable development jest rozwojem, który może być trwałe utrzymany, jednak przedmiotem nieustannych sporów są sposoby postępowania, jakie mają prowadzić do takiego rozwoju. Specyficzna możliwość rozstrzygania tych sporów wynika z szerokiej akceptacji zasady, że w rozwoju zrównoważonym równe znaczenie posiadają jego trzy dziedziny: rozwój gospodarczy, ochrona środowiska oraz rozwój społeczny. Zasada ta pozwala twierdzić, że rozwój zrównoważony nie jest możliwy bez rozwoju społecznego, a w konsekwencji - negatywnie oceniać rozwój nazywany zrównoważonym, jeżeli nie towarzyszył mu rozwój społeczny. Celem niniejszej pracy jest ocena rozwoju zrównoważonego jako idei wyznaczającej przyszły sposób funkcjonowania społeczeństw, w tym społeczeństwa polskiego. Autor analizuje efekty działań podejmowanych na rzecz rozwoju zróżnicowanego, zakładając, że dotychczasowe dokonania w tej sferze stanowią dobrą podstawę dla określenia rezultatów, jakie będą osiągane wskutek działań obecnie realizowanych lub planowanych na rzecz tego rozwoju.