Refleksje Marka Aureliusza (121-180 n.e.) krystalizują filozoficzną mądrość świata grecko-rzymskiego. Ta niewielka książka została napisana jako pamiętnik, gdy cesarz toczył wojnę na granicy Cesarstwa Rzymskiego, a dziś znana jest nam jako "Rozmyślania".
Dzieło Marka Aureliusza prawdopodobnie nie miało pierwotnie tytułu. Większość zachowanych rękopisów nosi tytuł Τὰ καθ'ἑαυτόν. W pierwszym drukowanym wydaniu pojawił się tytuł Τὰ εἰς ἑαυτόν, co tłumaczono później na łacinę między innymi jako De se ipso seu vita sua (O sobie lub swoim życiu) lub De se ipso et ad se ipsum (O sobie i dla siebie), pojawiały się też zupełnie nowe formy tytułu jak np. De officis (O powinnościach).
Dzieło Marka Aureliusza prawdopodobnie nie miało pierwotnie tytułu. Większość zachowanych rękopisów nosi tytuł Τὰ καθ'ἑαυτόν. W pierwszym drukowanym wydaniu pojawił się tytuł Τὰ εἰς ἑαυτόν, co tłumaczono później na łacinę między innymi jako De se ipso seu vita sua (O sobie lub swoim życiu) lub De se ipso et ad se ipsum (O sobie i dla siebie), pojawiały się też zupełnie nowe formy tytułu jak np. De officis (O powinnościach).
Nieznany jest pierwotny układ dzieła. W rękopisach stanowi ono jedną całość, często pomijając nawet podział na akapity. Po raz pierwszy informację o rzekomym podziale na 12 rozdziałów podała w X wieku Księga Suda. Używany obecnie podział Rozmyślań na 12 rozdziałów i numeracja akapitów pochodzą z łacińskiego przekładu Thomasa Gatakera, wydanego w 1652.
Uzupełnione esejem Pierre Hardota " Fizyka jako ćwiczenie duchowe, czyli pesymizm i optymizm u Marka Aureliusza."
Uzupełnione esejem Pierre Hardota " Fizyka jako ćwiczenie duchowe, czyli pesymizm i optymizm u Marka Aureliusza."