Mark Rothko (1903-1970) należy do generacji amerykańskich artystów, którzy całkowicie zrewolucjonizowali istotę oraz ideę malarstwa abstrakcyjnego. Jego twórczość ewoluowała od stylu figuratywnego do sztuki abstrakcyjnej opierającej się na aktywnym związku między widzem a obrazem. Ucieleśniała też radykalną wizję odnowy malarstwa. Jego kompozycje kolorystyczne wciągały odbiorcę w przestrzeń wypełnioną wewnętrznym światłem. Rothko zawsze wzbraniał się przed interpretowaniem swoim obrazów, ale zawsze koncentrował się na odczuciach oglądającego. Kiedyś stwierdził: „Żadne uwagi nie pomogą w wyjaśnieniu moich obrazów. Zrozumienie ich musi wywodzić się ze skonsumowanego doświadczenia, jakie zachodzi między obrazem i widzem. Podziw dla sztuki polega na zaślubinach umysłów. Zarówno w przypadku sztuki, jak i ślubu, nieskonsumowanie związku jest podstawą do jego anulowania.