Rok Koguta

Rok Koguta – bestsellerowa, tłumaczona na wiele języków powieść, która wywołała burzliwą dyskusję społeczną w Czechach i za granicą. Autorka, nie oglądając się na poprawność polityczną, z bolesną szczerością przedstawia własne doświadczenia związane z wychowywaniem dwóch adoptowanych romskich chłopców, którzy u progu dorosłości nieuchronnie zaczynają zmierzać w stronę społecznej i moralnej degeneracji. Na dramatyczne wydarzenia rodzinne nakłada się osobisty kryzys pisarki, zmagającej się z niemocą twórczą i nawrotami depresji: heroiczna walka z własnymi ograniczeniami jest jednym z ważniejszych wątków tej książki, pisanej jakby na przekór przygnębieniu i poczuciu beznadziei. Surowe w tonie dziennikowe notatki przeplatają się z wnikliwymi refleksjami na temat literatury i filmu oraz z pełnymi emocji i nieoczekiwanego humoru historiami z życia codziennego, tworząc zaskakującą, wielowymiarową opowieść o niestrudzonym poszukiwaniu radości i ciepła. Tereza Boučková (ur. 1957), czeska pisarka, scenarzystka i publicystka. Po maturze podpisała Kartę 77, czym ściągnęła na siebie długotrwałe represje polityczne. Władze czechosłowackie uniemożliwiły jej zdobycie wykształcenia i odpowiedniej posady, była zmuszona pracować jako sprzątaczka, listonoszka czy dozorczyni. Mimo to samodzielnie kontynuowała edukację i wkrótce zaczęła realizować się również w dziedzinach artystycznych. Występowała na scenach praskich teatrów niezależnych, także u boku swojego ojca, wybitnego pisarza Pavla Kohouta, śpiewała (i śpiewa do dziś) w żydowskim chórze Mišpacha. Jest autorką powieści, opowiadań, felietonów i scenariuszy, m.in. do nagradzanego filmu Gnojki (Smradi) z 2002 roku. Za debiutancką powieść Indiánský běh otrzymała w 1990 roku Nagrodę Jiřego Ortena. Światową sławę przyniosła jej książka Rok Koguta (Rok kohouta), bestsellerowa powieść łącząca elementy dziennika i autobiografii. W roku 2016 Boučková została odznaczona za zasługi w walce z komunizmem.