Regulacja w ekonomii jest rodzajem instrumentu, za pomocą którego władze państwowe prowadzą politykę gospodarczą w odniesieniu do określonego sektora czy sektorów gospodarki, mającą na celu wymuszenie na podmiotach gospodarczych pożądanych zachowań rynkowych oraz kontroli tych zachowań i przestrzegania zasad, reguł i norm im narzuconych. Traktowana jest ona jako substytut konkurencji w sektorach, gdzie jedno przedsiębiorstwo ma dominującą pozycję rynkową, występuje kilka przedsiębiorstw o znacznej sile rynkowej, które są wzajemnie uzależnione od siebie w decyzjach cenowych (tzw. oligopol) lub gdzie ze względu na charakter prowadzonej działalności, wysokie koszty stałe i efektywność kosztową występuje monopol naturalny. Od przełomu lat 80. i 90. XX wieku regulacja sektorowa odgrywa coraz większą rolę w polityce państw europejskich w odniesieniu do gospodarki, a dokładniej, poszczególnych jej sektorów. Ze wstępu