Czy po ponad stu latach od ukazania się pierwszych prac Zygmunta Freuda i mnogości analiz podejmowanych przez wielu różnych badaczy można jeszcze odkryć coś nowego w pismach twórcy psychoanalizy? Książka dr. Kazimierza Pajora dobitnie świadczy, że tak. Autor w bardzo starannie przemyślanej kompozycji przedstawia genezę teorii Freuda i jej zasadnicze ramy pojęciowe. Umiejętnie, z dużym znawstwem, łączy wątki historyczne z analizą teoretyczną. Powstała dzięki temu wnikliwa rekonstrukcja stylu myślenia Freuda. W jej ramach wyłania się nowy portret Freuda nakreślony z naukoznawczej perspektywy.