Studenci dziennikarstwa z Uniwersytetu Jagiellońskiego przez kilka miesięcy dokumentowali historię krakowskiego Ośrodka Badań Prasoznawczych – najstarszej polskiej instytucji, badającej naukowo media masowe i opinię publiczną. Powstała książka o ośrodku i ludziach, którzy go przez kilkadziesiąt lat tworzyli. Ludzie ci wykonywali badania prasy o poziomie dokładności nieosiągalnym dla dzisiejszych firm, które zbierają informacje o nastrojach społecznych, czy zajmują się rynkiem mediów. Widziany ze współczesnej perspektywy, OBP był jedną z niewielu normalnych instytucji w PRL-u, nienormalnym kraju.
Warto spojrzeć na tę książkę, jak na ważny przyczynek do historii nauk społecznych w Polsce. Można traktować ją także jak zbiór zajmujących historii o grupie arcyciekawych, zaangażowanych pasjonatów, których dewiza brzmiała: chcieliśmy się dowiedzieć.
Wszystkim tym, którzy narzekają na „dzisiejszą młodzież”, Przodownicy prasy pokażą, że jest możliwe porozumienie między pokoleniami, a ciekawość świata nie zależy od metryki.
Warto spojrzeć na tę książkę, jak na ważny przyczynek do historii nauk społecznych w Polsce. Można traktować ją także jak zbiór zajmujących historii o grupie arcyciekawych, zaangażowanych pasjonatów, których dewiza brzmiała: chcieliśmy się dowiedzieć.
Wszystkim tym, którzy narzekają na „dzisiejszą młodzież”, Przodownicy prasy pokażą, że jest możliwe porozumienie między pokoleniami, a ciekawość świata nie zależy od metryki.