Książka ta, wybitne osiągnięcie młodej niemieckiej slawistki, poświęcona jest dramatom Witkacego oraz jego teorii sztuki. Wnikliwa analiza uwzględniająca podstawowe kategorie semiotyki teatru odsłania i oświetla twórczość pisarza z niedostrzeganej dotąd perspektywy: przestrzeni scenicznej, jej kulis, świateł, barw, postaci i rekwizytów. Jest to nowe spojrzenie na Witkacego dramaturga.