Opinia na temat książki Przepraszam

Do tej pory za najlepszą powieść pana Marcela uważałam Pokaż mi i niewiele brakowało, bym oceniła ją na 10. Dzisiaj mogę ogłosić, że pierwsza dycha dla książki autora przypada na najnowszy tytuł Przepraszam.
Julia i Ben przyjaźnią się z Tessą i Mariuszem, którym niedawno porwano i zabito pięcioletnią córkę. Julia jako kochająca żona i mama upragnionego synka współodczuwa tę tragedię. Jej życie również ulega zmianie, kiedy pewnego dnia okazuje się, że jej mąż zniknął, a jedyny ślad, jaki za sobą zostawił, to kartka na stole ze słowem PRZEPRASZAM. Julia wraz z pomocą Mariusza postanawia szukać ukochanego, nie wiedząc, że trafi na fakty z życia męża, które spowodują, że przestanie wierzyć człowiekowi, któremu ufała i którego kochała bezgranicznie. Czy zniknięcie Bena ma coś wspólnego z zabójstwem córki ich przyjaciół? Czy morderstwo trójki dzieci sprzed 22 lat jest w jakimś stopniu z nim związane?
Po pierwszych rozdziałach czułam, że ta powieść autora będzie na swój sposób wyjątkowa. Zaczęło się mocno, a autor każdym zwrotem akcji dokładał do pieca. Czułam się jak podczas oglądania Labiryntu z Hugh Jackmanem, kiedy to dreszcz przerażenia, fascynacji każdym kolejnym odkrywanym wątkiem pozbawia mnie tchu. Zaczęło się grubo, a skończyło jeszcze grubiej. Po latach otaczania się kryminałami i thrillerami wydaje mi się, że potrafię przewidywać zakończenia. Muszę poprzestać, tylko na wydaje mi się, bo nie przypuszczałam, że ta historia zakończy się w taki, a nie inny sposób. Ode mnie 10/10.