Nauczanie prymasa Stefana Wyszyńskiego w całym okresie jego posługi miało podwójny wymiar: duszpasterski i patriotyczny. Prymas Tysiąclecia przywiązywał wielką wagę do miłości Ojczyzny i stale ją propagował. Został w ten sposób wychowany w domu, w którym pojęcie „Polak katolik” było czymś oczywistym i stanowiło istotną ochronę przed rusyfikacją. Wartości patriotyczne wyniesione z okresu dojrzewania i młodości przyczyniły się do wyboru również określonej drogi życia – w służbie Bogu i Ojczyźnie. Kardynał Wyszyński jako prymas Polski jasno nakreślił społeczne zadania Kościoła: „obrona porządku religijnego i moralnego, obrona prymatu rodziny, życia rodzinnego i ekonomii rodzinnej, obrona wolności […] oraz obrona suwerenności naszego Narodu”. To właśnie wokół tych zagadnień koncentrowało się nauczanie patriotyczne w czasie jego prymasostwa.
Ze wstępu Ewy. K. Czaczkowskiej i Rafała Łatki
Publikacja w ramach Centralnego Projektu Badawczego Instytutu Pamięci Narodowej: „Władze komunistyczne wobec Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce 1944–1989”.