Proza pamięci Stanisława Vincenza Pamięć i narracja

Praca ta stanowi próbę odpowiedzi na kilka ogólnych pytań dotyczących powinowactw pamieci i literatury: Czym jest pamięć do literatury? jak się objawia pamięć w literaturze i jakie miejsce z niej zajmuje? Jak sytuuje się pamięć wobec literatury i literatura wobec pamięci? I czy prawdą jest, że Mnemosyne jest matką Muz, a więc literatury? Ksiązka została podzielona na dwie części, co jest podyktowane chęcią ogólnego zarysowania rozmaitych możliwości ujmowania kategorii pamięci w prozie i ich konsekwencji, jakie mogą się pojawić w oglądzie teoretycznoliterackim oraz potrzebą praktycznego zastosowania zarysowanej poetyki w odniesieniu do wielorakich form pamieci wpisanych w dzieło Stanisława Vincenza. Książka ta ma zatem dwoisty charakter: teoretyczno- i historycznoliteracki. o ile jej pierwsza część skierowana jest głównie do teoretyków literatury, o tyle jej część druga adresowana jest jest przede wszystkim do historyków literatury oraz znawców i miłośników twórczości Vincenza.