Pory roku od zarania dziejów stanowią nieodzowne symbole: narodzin, wzrostu, śmierci i odrodzenia. Wiosna to piękny czas odnowienia paktu z Matką Naturą oraz z samym sobą. To także czas powrotów ptaków z dalekich krajów i zakładanie gniazd. Nie na próżno wiąże się z okresem chuci, lęgów, kreatywności, wypuszczania młodych pędów (także twórczych) i i zadumy. To także okres rytuałów i tradycji, choćby tych związanych ze świętem wielkanocnym. Jak powszechnie wiadomo wiosna wręcz kipi pozytywną symboliką. Niektórzy zwykli nawet przypisywać jej magiczną, nadprzyrodzoną moc, jaką niesie ze sobą odrodzenie. Jest to najbardziej wyczekiwana z pór roku, zarówno przez człowieka, jak i rośliny, ptactwo oraz zwierzęta.
A jak postrzegają wiosnę współcześni poeci? Przekonajmy się!