Powiedz wreszcie prawdę

Można powiedzieć, że coraz więcej zagranicznych autorów porusza jakieś trudne problemy i bardzo mi się to podoba. Wreszcie świat zobaczy, że nie każdego życie jest takie kolorowe i piękne jak się wydaje. Autorka książki wraz z głównym bohaterem próbują pokazać, że zawsze coś w życiu się takiego stanie co nam uprzykrzy życie, ale potem może być lepiej jeśli tyko tego chcemy.

Nasz główny bohater, po stracie swojej dziewczyny popada w depresję i izoluje się do swojej rodziny. W szkole udaje, że wszystko jest dobrze i że nadal jest z Penny. Pewnego dnia trafia na terapię grupową i próbuje sobie z tym wszystkim poradzić. Wydaje mi się, że gdyby nie rozstanie się z dziewczyną, to by była to w ogóle inna postać. Strasznie mnie męczył River. Nie wiedział, czego chciała i jak się zachować w danej sytuacji, czasami nawet myślałam, że będzie tutaj wątek LGBT. Jednak się myliłam. Jeżeli człowiek ma normalny dom i nie potrzebuje żadnej pomocy ze strony psychologa, to powinien zachować się totalnie inaczej.
Chce ją odzyskać, ale niby już nie chce z nią być, ponieważ go zraniła. River jest strasznie nie zdecydowany i to mnie denerwuje. Cały czas chodzi i nie wie czego szuka. I co mnie najbardziej zdenerwowało to, to, że zasięgał porady u swojej młodszej siostry. Osoba, która jest starsza nawet o 7 lat. To nie jest fajne i mnie to zawsze w książkach irytuje.

Książka jest cienka, ponieważ ma tylko 237 stron. Idealna na lato i totalnie nie zobowiązuje. Autorka jakoś wi...

Powiedz wreszcie prawdę Dana Reinhardt jest całkiem dobrą młodzieżówką. Historia skupia się na siedemnastoletnim Riverze. Poznajemy go w chwili, gdy zostaje rzucony przez swoją dziewczynę. Jest ona dla niego wszystkim i świata poza nią nie widzi. Gdy załamany wraca do domu napotyka na szyld Drugiej szansy. Uważa to za znak od przeznaczenia i postanawia wejść do budynku. Okazuje się, że Druga szansa to tak naprawdę spotkania dla młodzieży z problemami. Na spotkania chodzą osoby, które mają problem z bulimią, narkotykami czy też kradną. Właśnie wtedy River po raz pierwszy postanawiam skłamać, bo czuje, że jego problemy są mniej ważne niż pozostałych uczestników spotkania. Czy główny bohater wyzna na końcu prawdę? Tego trzeba przekonać się samemu. Powiedz wreszcie prawdę nie jest zwyczajną młodzieżówką. Nie ma w książce wielkiego romansu. Główny bohater jest pełen wad. Jednak książkę uważam za bardzo udaną. Pomimo wad Rivera bardzo go polubiłam. Nie tylko jego, ale też pozostałych bohaterów. Książka pokazuje, że nawet małe niewinne kłamstewko może prowadzić do poważniejszych problemów. Styl autorki jest bardzo przyjemny. Książka jest pełna humoru, ale też i smutnych sytuacji. Zdecydowanie jest to pozycja godna polecenia. „ To nie zabrzmiało jak prawdziwe przeprosiny. Kiedy przepraszamy, uznajemy, że kogoś zraniliśmy”