„Wbrew temu, czego można by oczekiwać, nie w przedmowie, ale raczej na początku pierwszej księgi należy szukać najjaśniejszego albo najściślejszego sformułowania przewodniej kwestii Malebranche’a: człowiek potrafi mianowicie przyjmować prawdę, ale pozostaje zasadniczo narażony na błąd, określając przyczyny naszych błędów, rozumiemy już, jak dochodzić do prawdy i wypracowywać własne szczęście.
[…] trzeba pracować nad określeniem wielorakich przyczyn naszych błędów, do czego zaprasza nas już pełny tytuł dzieła – poszukiwanie prawdy to przede wszystkim badanie przyczyn błędu”
(z przedmowy J.C. Bardout)