Polska. Wielka księga historii to imponujący, bogato ilustrowany wolumen, obejmujący całość naszych dziejów ojczystych, poczynając od zanurzonych w prahistorii początkach ludzkiego bytowania na ziemiach przyszłej Rzeczpospolitej, po wydarzenia roku 2010. Nie jest to tylko historia wojen, powstań i ofiar, ale także tworzenia szczególnej kultury na styku cywilizacyjnych wpływów europejskiego Wschodu i Zachodu, budowy niezwykłego ustroju i specyficznego umiłowania wolności, gospodarczych i społecznych przemian, dokonywanych na polskiej ziemi wynalazków. Przede wszystkim są tutaj historie poszczególnych ludzi, którzy w tych przemianach, walkach, budowaniu kultury i cywilizacji uczestniczyli. (...) Czy narodowa historia to tylko historia dumnych rycerzy? Czy także „hultajstwa i pogaństwa”, jak ze zgrozą pisał książę Jeremi Wiśniowiecki na wieść o próbie zgody z Chmielnickim? Historia wielkości tylko? Czy także historia mikromanii: choroby na małość, przekonania, że Polska jest słaba i podła, i taką tylko może mieć też całą przeszłość? Czy to jest historia wierności czy także zdrady? Zdrady jakich ideałów? To wszystko są kwestie, które można sobie – sięgając do tej księgi – przypomnieć. I spierać się. Dopóki się o nie spieramy, dopóty ta historia żyje. Autorzy tej księgi biorą w tej debacie udział – nie tylko ją relacjonują. Ten wyimek ze wstępu pióra prof. Andrzeja Nowaka wystarczy za rekomendację zawartości merytorycznej tomu. Równie atrakcyjna jest jego forma i szata graficzna. Nadrzędnemu układowi chronologiczno-kronikarskiemu towarzyszą wydzielone biogramy, obszerne prezentacje władców Rzeczpospolitej, dłuższe teksty poświęcone wybranym zagadnieniom, fragmenty dokumentów i dawnych kronik, tabele, mapy. Wszystko to zaprasza do obcowania z ojczystymi dziejami.